وقتی که زادگاه کسی خانه ی خداست
یعنی که سخت مورد الطاف کبریاست
وقتی گشود دیده به رخسار احمدی(ص)
یعنی که او برادر و چون جان مصطفاست
آیات وحی چون که کلام نخست اوست
یعنی امیر عشق ،فقط در خدا فناست
ذکرش عبادت است بفرموده ی رسول(ص)
تسبیح صبح و ذکر لب ظهر و شام ماست
نامش که مشتق است ز اسماء کردگار
یعنی علی(ع) حق است و خدا هم از او رضاست
دستی که درب قلعه ی خیبر گشوده است
بر جمع مشکلات بشر او گره گشاست
وقتی کسی خلاصه ی قران خطاب شد
یعنی که اوست معنی و مفهوم راه راست
راه علی(ع) به سوی خدا منتهی شود
حیدر(ع) به نص آیه تطهیر بی خطاست
او پای تا به سر همه نور است ، نور ، نور
نوری که هست فوق نور دگر، نور کبریاست
وقتی که باب شهر علم نبی(ص) می شود کسی
او وارث علوم تمامی انبیاست
وصفش شنیده ایم و ز ما برده عقل و هوش
دلهای پاک، خانه ی این یار دلرباست
اغیار را به خانه ی دل ره نمی دهیم
این خانه،خانه ایست که از آن مرتضاست
هر دل که گشت مسکن و ماوای اهل بیت (ع)
آن دل بهشت روی زمین است و با صفاست
شان نزول آیه ی تبلیغ و انّما
غیر از علی اگر کسی هست ، در کجاست ؟
ای معدن فضائل و اسطوره ی کمال
ای خوش به حال آنکه به عشق تو مبتلاست
وقتی که لب برای سخن باز می کنی
مولای من کلام تو مانند کیمیاست
ما بی تو چون مسیم و نداریم ارزشی
مس وجود ما به کنار تو چون طلاست
دستان ما بگیر که از پا فتاده ایم
ای آن که نام تو، به همه دردها شفاست